बिघठीत प्रतिनिधि सभाका रसुवाली सांसद मोहन आचार्यले  एक पछि अर्काे गरी रसुवाली जनतालाई उल्लु बनाउँदैछन् ।
हालैमात्र केन्द्र सरकारले  सार्वजनिक गरेको बजेट बक्तव्यमा रसुवाका लागि सदरमुकाम धुन्चेमा अवस्थित सभा हल हल निर्माणका लागि ५ लाख बजेट विनियोजन भयो । आफैं ठेकदार आचार्य,जस्को मुलुकमा ठूला ठेक्कापट्टामा सिण्डिकेट छ उनलाई ज्ञात नभएको बिषयबस्तु होइन कि ५ लाख बजेटले त्यो सभाहलको डिपिआर पनि सम्पन्न हुँदैन् । त्यही बिषयको जस लिन अहिले उनका चेलाहरुलाई भ्याइ नभ्याई छ ।

Advertisement 1

तिनै मध्येका एउटा चेला उत्तरगया गाउँपालिकाका अध्यक्ष उपेन्द लम्सालले मोहन बाबुको गुणगानमा स्टटास ठोक्न भ्याए ।

Advertisement 2

धुञ्चेमा अवस्थित सभाहल ०७२ सालको महाभूकम्पमा परेर क्षतविक्षत भयो । यो सभाहल हल आकर्षक, कलात्मक र भव्य रुपमा बन्नुपर्छ भन्ने मान्यता एमालेका युवा नेता तथा पूर्व सांसद जर्नादन ढकाल विगतदेखि नै लागि परे ।

हरेक बर्ष बजेट त छुट्टने तर नाम मात्रको हुँदा निर्माणकार्य अगाडि बढ्नै सकेन । ५ बर्ष भयो सदरमुकाममा सभाहल ढलेको,जो अझैं उठ्न सकेको छैन् ।

तर अहिले जम्मा प्रदेशको ५ लाख बजेट पारेको भन्दै मोहन आचार्यका अनुयायीहरु उनका जयजयकार गर्दैछन् ।

गतबर्षमात्र संविधान सभा सदस्य छोवाङ तेन्जेन तामाङ ,गोसाइँकुण्ड गाउँपपालिका अध्यक्ष कैसाङ नुर्पु तामाङ र एमाले पार्टी अध्यक्ष कर्न्याल लामा लगायतकाले शहरी बिकास राज्यमन्त्री रामबीर मानन्धरलाई रसुवा भ्रमण गराए । उनीहरुले उक्त सभाहलको स्थिती अवगत गराए । सो हल निर्माणको लागि आवश्यक यथेष्ट रकम विनियोजनाको निमित्त ध्यानाकर्षण गराए । यद्यपि आबश्यक बजेट छुट्टिएन ।
५ बर्ष भयो हरेक बर्षको बजेट भाषणको क्रममा पाँचदेखि दश लाख रुपियाँ छुट्टाइन्छ तर त्यसले डीपीआर गर्न पनि सकिँदैन । पूर्व सांसद जर्नादन ढकालका अनुसार सभाहल निर्माण प्रक्रिया अघि बढिसकेको भए पनि ०७४ सालको निर्वाचनपछि प्रतिकुल परिस्थितीले गर्दा सो सभा हल निर्माण कार्य अघि बढ्न नसकेको प्रतिक्रिया दिन्छन् ।

उनले अहिले विनियोजन भएको ५ लाख रुपैयाँले सभाहल बन्ने भयो भन्दै जुन खालको भ्रम फैलाइएको टिप्पणी गर्दछन् । सामाजिक सञ्जालमा सभा हल निर्माण हुने भयो भन्दै भ्रम छर्ने काम भइरहेको र सो कार्य राम्रो नभएको उनको प्रतिक्रिया छ । कमसेकम ५ लाखको ठाँउ मा ५ करोड मात्रै परेको भएपनी हर्षबढाइ गरेको सुहाउथ्यो ,जुन शीर्षक बिगत बर्ष देखि निरन्तर शहरी बिकास मन्त्रालयको बजेट बुकमा दर्ज हुँदै आएको छ अर्थात यो बर्ष बजेट शीर्षक थप भै नयाँ योजना परेको पक्कै होइन ।त्यही भ्रमको पछि लागेर केही गाउँपालिकाका अध्यक्ष, प्रदेशका सांसद्, काँग्रेसका नेताहरु र मिडियाकर्मीहरु समेत झुक्याएको एमाले नेताहरुको टिप्पणी छ ।

संविधान सभा सदस्य तथा एमालेका युवा नेता जनार्दन ढकालले धुञ्चेस्थित सभाहलको प्रयास र बास्तविकताबारे यसरी सुनाए :-

२०७२ सालको भूकम्पले सबै तहसमहस पर्यो । भूकम्प गए पछि सभाहल पनि ध्वस्त भयो । सभाहल निमार्णका लागि निवेदन दिएको थिएँ । निवेदन पछि १५ लाखको वजेट परेको थियो । त्यस पछि डिपिआर सुरु भयो । त्यस सँगै ३५ करोडको नक्सा सहितको डिपिआर तयार भएको थियो । तर, सार्वजनिक खरिदले भने ठेक्का लगाउनको लागि ३ भागको १ भाग पहिले नै चाहिन्छ भनेर त्यो काम हुन् सकेन् । ०७५ असार २६ गते फेरी अन्तिम डिपिआर बुझायो भवनलाई ।

सभाहलको क्षमता ४८४ सिट रहेको छ । त्यस बखत ३५ करोड ६७ लाख ९२ हजार ५९ रुपौया आयो । यसरी बजेट आए पनि सरकारले हल निमार्ण भन्दा पनि विस्तापितहरुलाई स्थापित गराउने, सडक पुर्वधार ,रेल, हाइवेहरुलाई वढी प्राथमिकता दिएको छ । स्थानिय तहको निवार्चन, प्रदेश, संघिय निर्वाचनको कारणले उक्त कामहरु अगाडी बढ्न सकेन । बहुवर्षिय ठेक्काको लागि प्रस्तावित आयोजनाको निमार्ण सम्पन्न हुने अवधि ३ बर्ष सम्म भएमा लागत अनुमानको २५ प्रतिशत चार बर्ष सम्म भएमा लागत अनुमानको २० प्रतिशत र पाँच बर्ष र सो भन्दा बढी भएमा लागत अनुमानको १५ प्रतिशत बजेट चालु आर्थिक बर्षमा विनियोपजत भएको हुनु पर्ने खरिद अनुगमनमा उल्लेख रहेको छ । २०७८ बैशाख ६ गते सांसद आचार्यले पनि बजेट विनियोजन गर्न माग गरेका छन् सहरी विकास मन्त्रालयमा । उनको माग अनुसार यस आर्थिक वर्षमा विनियोजित गर्नु पर्ने रकम ११ करोड १५ लाख भए पनि ५ लाख मात्र विनियोजन भएको छ ।
उनी भन्छन् धुन्चेमा सभा हलको आवश्यकता छ, त्यसको लागि हामी (नेकपा एमाले) पार्टी अध्यक्ष कर्णेल लामा, संविधान सदस्यहरु छोवाङ तेन्जिन तामाङ, गोसाइकुण्ड गाउँपालिका अध्यक्ष कैसाङ् नुर्वु तामाङ, उपाध्यक्ष करग्याल्मो तामाङ, लगायत पार्टीका जिम्मेवार साथीहरु लागि परिरहेका थियौ र छौं पनि ,अफसोच लक्ष्य पूरा हुन सकेको छैन ।

उनले यसरी रसुवाली जनतालाई उल्लु बनाएको यो पहिलो पटक हैन्,कोरोनाको पहिलो लहर चल्दै गर्दा स्थानीय तहहरुले क्वारेन्टाइन बनाउने भए । त्यसमा उनको सिम्लेस्थित घरलाई रोज्यो उत्तरगयाँ गाउँपालिकाले । माथि कांग्रेसको झण्डा फरफराएर तल सरकारी रकममा आफ्नो घरलाई आइसोलेसन सेन्टर बनाए । गाउँपालिकाको १० औं लाख बजेट खन्याएर रसुवाका ठेकेदार आचार्यले आफ्नै घरमा क्वारेन्टाइन त बनाए । तर अहिले विदेशबाट फर्किएका जिल्लाबासीलाई सो क्वारेन्टाइनमा आश्रय नदिएपछि रुवावासी चल्यो।

उत्तरगया गाउँपालिका ५ निवासी गणेश आचार्य रोजगारीको सिलसिलामा भारतमा थिए । कोरोनाको कहर बढेसँगै अन्य नेपालीझैं स्वदेश फर्किए । उनी आफैं गाउँपालिकास्थित मान्य मोहन आचार्यको घरमा अवस्थित क्वारेन्टाइनमा बस्न पुगे । तर त्यहाँ बस्न दिइएन । अनेक बहाना बनाएर धपाइयो ।

गाउँपालिकाको खर्च गरेर माननीयको घरमा निर्माण गरिएको क्वारेन्टाइनमा बस्न नदिएपछि उनी आफ्नै घरमा कुखुराको खोरमा बस्न बाध्य भएका थिए ।

त्यही कोभिडकै सिलसिलामा उनले जिल्लाभरका फ्रन्ट लाइनमा खटिएका ५ सय बढीको कोरोना बीमा गराएका ठूला हल्ला चल्यो । तर हामीले उनका स्वकीय सुनिल पौडेलसँग ती ५ सयको विवरण माग्यौं । एक सय जनाको विवरण पनि उपलव्ध गराउन सकेनन् । ती पनि अधिकांश कांग्रेसी कार्यकर्ता मात्र थिए । फ्रन्ट लाइनमा खटिएका कोही थिएनन् ।