प्रिय रेवन्त कमरेड !!

तपाईंले केदारप्रसाद गद्दार हो भन्ने सिकाउनु भयो, हामीले गद्दार भन्यौं, केदारप्रसादले कर्मचारी समायोजन अस्तव्यस्त बनायो भन्नुभयो हामीले त्यसैको बिरोध गर्यौ, केदारप्रसादले ट्रेड युनियनको हित भन्दा केपी वलीको सरकारको तावेदारी र प्रवक्ताको काम गर्यो भन्नुभयो हामीलाई केदारप्रसादलाई सरकारी दलाल भन्यौं । केदारप्रसादले कर्मचारी भन्दा पार्टीको हितमा लाग्यो भन्नुभयो, हामीले केदारप्रसादलाई ट्रेडयुनियन बिरोधी भन्यौं ।

यी तमाम सवालमा हामीलाई प्रशिक्षित, सुशक्षित र स्कुलिङ गर्नुभयो समग्रमा भन्नुपर्दा तपाईंको ईशारामा हामीले काशन कसरी गर्ने रणनीति अबलम्बन गरयौं । करिब-करिब ४/५ वर्ष केदारप्रसाद देवकोटाको नेतृत्वको संगठनमा मैले उपाध्यक्षको हैसियतमा काम गरिरहदा हामी सबैले तपाईं महासचिव रेवन्त गौतमलाई हाम्रो समुहको नेता ठान्यौ,मान्याै । हामी तपाईंको निष्ठाको लडाइँको रक्षाकवज मात्रै बनेनौ, पुरै हतियारका रुपमा प्रयोग भयौं, तपाईंको आत्मवल वन्यौ र शिरमा वोक्यौ । तर हाम्रो आन्दोलनलाई अन्तिमसम्म यसरी लिनुभयो कि पुरै मसानघाटमा मलामी कुरिरहेको मरेको लास जस्तै ।

यस्तै स्खलित हुने भए शुरुआतमै किन अस्वीकार गर्नु भएन यो आन्दोलनको नेतृत्व गर्नलाई ? यति परसम्म आएर सँगसँगै सहयात्रा गरेका साथीहरुको मनोभावाना नै नबुझी तपाईंको एकल निर्णयले किन आत्मसमर्पण गर्नुभयो? यो निर्णय स्वाभिमानको मूल्य नवुझेका तपाईंका लागि फलदायी होला तर त्यसबाट तपाईंलाई आत्मसम्मान पटक्कै मिल्ने छैन । भोली हामीले पनि कुनै कदमचाल्दा हामीसंग जोडिएका कम्तीमा ५१% साथीहरूको मनोभावाना नबुझी सायदै अगाडि वढदैनौ होला जस्तो लाग्छ । फेरि नेतृत्व गरिसकेपछि जानकारी बिना आफ्ना मान्यताहरु लात मारेर तपाईंको कुलेलाम ठोकाई तपाईंका लागि घातकसिद्ध नै हुनेछ । अब हामी नयाँ शिरा, नयाँ उचाइ र नयाँ ढंगले तपाईंले मारेको आन्दोलनलाई जीवित बनाएर हुर्काउछौ, वढाउछौ र जिउँदो बनाउछौ ।

तपाईलाई भ्रम छैन होला भन्ने विश्वास छ नेतै नभएर तपाइलाई नेता बनाइएको थिएन । यताको अध्यक्ष हुने अनि प्रत्येक दिन अर्को पक्षसँग बसेर पद, कुर्सीको बार्गेनिङमा लागि रहनुभयो । गहिराईमा यसरी बहकिनु र आत्मसमर्पण गर्नुको अनेक कारण भाेली अन्वेशषण हुदै जाला । यहाँ सुर्य चिन्न लिएर चुनाव लडने जस्तै गरि तपाईं अब म त सकिए जसरी जानुभयो । हाम्रो आन्दोलन त सानो या ठूलो घेरामा होस् , कम संख्यामा होस तर हामी हाम्रो आन्दोलनलाई कुनै पनि हालतमा मर्न दिदैनौ बरु पतनको वाटोमा हिडेको ट्रेड युनियन आन्दोलनलाई सहि वाटोमा ल्याउने हमेसा प्रयास गरिनेछ ।

ट्रेड युनियन आन्दोलन कुनै चुनावी सरकारमा जाने र लाभको पद हासिल गर्ने राजनीति होइन ! यो त समग्रमा कर्मचारीसंग जोडिएका तमाम सवालहरुलाई बुलन्द बनाउने र त्यसैका खातिर आफुलाई अगाडि वढाउने हो । तपाईंले त सहअस्तित्वसहित सम्मानितपुर्वक अगाडि वढने साथीहरूको सानो, मिठासयुक्त, सुन्दर समुह भन्दा जालझेल, कपड , यता गिराउने उता उठाउने हुल खोज्नुभयो ।

मलाई लाग्थ्यो तपाईं तनावग्रस्त ठूलो घर भन्दा सानो तर शुख, शान्ती र निश्चल घरमा आनन्दपुर्वक रमाउनु सक्नुहुन्थ्याे हाेला भनेर तर पुरै स्खलित हुनुभयो । आखिरी कुनै राजनीति लाभ नहुने हाम्रो आन्दोलनमा जहाँ भए पनि ट्रेड युनियन आन्दोलनका लागि लाग्नुपर्ने त थियो नि ! हामी सानो घरमा भए पनि हामीसंग जोडिएका पेशाकर्मी साथीहरूका लागि जीवन र मरणका सवालले हामी रक्षाकवज हुन्छौं नै । स्वभावतः राजनीतिमा यता उता जाने , आफुले रोजेको मन पराएको नेता, संगठन, राजनीति बाटो रोज्ने अधिकार सबैलाई सुनिश्चित छ, मलाई पनि छ । यो अनौठो र नयाँ कुरा होईन स्वभाविक घटनाहरु जुन घटिरहन्छन ।

तर तपाईं लाजमर्दो तरिकाले आत्मसमर्पणको शैलिमा बर्हिगमन हुनुभयो । जुन दिन हजारौं प्रहरीको घेरामा केदारप्रसादले रेवन्त गौतमलाई पाखा लगाएर प्रभास शाहलाई जिम्मेवारी दिएर हामीले केदारप्रसादलाई हटाएर रेवन्त गौतमलाई अध्यक्ष बनायौ, हाम्रो आन्दोलनको नेतृत्व रेवन्त गौतमले गरेको दिनमा हामीले संगठनको त्यो भवन हाम्रो पनि हो भनेर आन्दोलनमा जादा रेवन्त गौतम मुकदर्शक मात्रै थिए त्यो मोर्चा पुरै हामीले सम्हालेका थियौं , त्यो मोर्चामा हुने रेवन्त गौतम लगायत १/२जना बाहेक कोही गएका छन ?? नाम नामेसी दिन सक्नुहुन्छ ?? धेरै जिल्लाका साथीहरूले प्लेन चढाएर सशक्त आन्दोलनको जिम्मेवारी दिएर घुमाए । तपाईंको हस्ताक्षर आउने अन्तिम दिनसम्म पनि मोहन घिमिरेलाई भेटदै हुनुहुन्थ्यो । यस्तो घटिया र कलुषित जीवन बोकेर के तपाईंको राजनीति जीवन सफल होला त ? सफल भए पनि चैनपुर्वक जिउन सक्नुहुन्छ त ?? तपाईंले के बाहानामा छोडनु भयो ?

अन्तमा यदि स्वाभिमानको सानो अंशमात्रै पनि कतै वाँकी छ भने जुन दिन अपमानको भारी वोक्नु सक्नुहुन्न पक्कै हामीजस्ताहरुलाई मिस गर्नुहुनेछ ।   गृह सचिव टेकनारायण पाण्डे र प्रमुख जिल्ला अधिकारी गोविन्द रिजाल ज्यु तपाईं कार्यकक्षकै आँगनमै  रहेको कर्मचारी संगठनकाे भवन नेपाल सरकारले जग्गा भाेलानाथ पाेखरल अध्यक्ष भएको समयमा झलनाथ खनाल प्रधानमन्त्री भएको बेला उपलव्ध भएको हाे ।

अनि एक जना रेवन्त गाैतम जाे सचिवालय सदस्यका नाममा हस्ताक्षर गरेर आत्मसर्मपण गरेको छ उसैलाई हतियार बनाएर ताला खाेलाउने तपाईंहरुप्रति पनि हाम्रो आपत्ति छ । त्यस्मा पाई पाई पसिना सबै कर्मचारीकाे बगेको छ, त्याे ठेक्काबाट, अनुदानबाट बनेको भवन हाेईन त्यसैले हामी एक थाेपा रगत रहन्जेलसम्म त्याे अधिकार प्राप्तिका लागि लडिरहने छाै ।