जो अगुवा उही बाटो …. शैलीमा अगुवाहरुले नै बाटो विराउदै हिडेपछि दुनिँयाले तीनलाई थुक्ने नै भए । समाजले मानेका एक अग्रज कलाकर्मीले एक चेलीको जिन्दगी लुटेर अहिले घर न घाटको बनाइदिएका छन् ।
सरस्वतीको कृपाले गीतकार/गायक/ संगीतकार बनेका समाजका ‘आर्दश’ कहलिएकाहरुको भित्री पाटो हो । जस्ले अरुका घरमा डढेलो सल्काए । रस आउन्जेल चुसे र रस निख्रिए पछि कागती झै निचोरेर दोवाटोमा फालिदिए । हामीकहाँ त कलाकारका नाममा यस्ता कलंकहरु कति होलान,कति ।
कला र साहित्यको विद्यर्थाी हुँ । पुतलीसडमा रहेको एउटा गल्र्स होस्टलमा बस्दै आएको छु,अहिले पनि । एक जना अग्रज कलाकार छन् दोहारो परिचय भएका । एक भेटमा उनैले प्रस्ताव गरे ‘मेरो एउटा बहिनीलाई पनि होस्टलमा राख्ने व्यवस्था मिलाइदेउ न ।’ आफ्ना आर्दश मानेका गीतकार,गायक वा गुरुकै हैसियतमा राखेका व्यक्तिले यति सानो कामका लागि प्रस्ताव गरे पछि नाँइनास्ती गर्न सकिन । आफूसँगै ती गायकको ‘बहिनी’लाई होस्टेलमा राख्ने व्यवस्था मिलाए । उनको बहिनीलाई मैले पनि बहिनीकै नाता लगाए । हामी रुममेट भयौं । एउटै वेडमा सेयर गरेर सुत्न थाल्यौं ।
एक दिन,दुई दिन हुँदै हप्ता महिना बिते । समय जसरी बित्दै गए । ती गीतकार र मेरो रुममेट प्रायश जतिबेलै सामाजिक सञ्जालमा गफिरहेका,इतरिरहेका हुन्थें । म सोच्थें, एउटा दाईसँग जतिबेलै पनि सामाजिक सञ्जालमा लठारिनुपर्ने वहिनीको बाध्यता के होला ? साथीभाई,आफन्तका अगाडि बहिनी नाता लगाइएका एउटी महिला फेसबुकमा ‘हरियो’मा देख्ने वित्तिकै भिडियो कल हान्नुपर्ने वा गफिनुपर्ने ती गीतकार दाईको रहर होला कि बाध्यता ? अब यी प्रश्नले मेरा दिमाग रन्थनिँदै थिए । मनमा लाग्थ्यो,दाइ र वहिनी भन्ने त साथीभाइ आफन्तहरुको बीचमा लगाउने साइनो मात्रै हो कि ? यी प्रश्न मनमा उठ्थें,मनमै बिलाउथें ।
जब एक अर्काेमा हामी खुल्न थाल्यौं । कुराकानी शेयर हुन थाल्यो उनी मसँग भन्थिन, ती गीतकार विना जिउनै नसक्ने कुरा गर्न थालिन । सदैव आफ्नै अगाडि यसरी लठारिएको मलाई चाहिँ पाच्य भएन । म आफैं पनि गीतकार, गीत लेखनका क्रममा, सिक्ने सिलसिलामा म दर्जनौं पटक पुगेको छु ती गीतकारको घरमा । यो पल मैले बारम्बार सम्झिरहन्थें निर्दाेष भाउजुको अनुहार र स्नातक तह पढ्दै गरेको तिनका छोराको मुहार ।
उनी हरेक कोणबाट म भन्दा सिनियर । म त एउटा सिकारु,गीतकार गायक । बामे सर्दै गरेको । केही बोलौं बोल्न अप्ठ्यारो,सहुँ सहने सक्ने स्थिती मेरो थिएन । यस्तो बिलबिखन्दमा परे कि नभनौ भने पनि नहुने भनौ भने भन्न नसक्ने । उनी मसँगै होष्टलमा रहिन करिब ६ महिना । होष्टलको नियम कडा हुन्थ्यो,मान्नेका लागि । आखिर नियम कानुन भन्ने चिज त जहाँ पनि मान्नेकै लागि न रहेछ । उनी हरेक शुक्रवार हराउँथिन र शनिवार अबेर मात्रै कोठामा झुल्किन्थिन । घर गएको भन्थिन । हामी त्यहाँ रहँदा एउटा सहमति बनेको थियो कि दैनिकी डायरीमा उतार्ने र पछि एक अर्काेमा डायरी साटासाट गर्ने । ६ महिना पछि उनको मलेसियाको भिषा लाग्यो । डायरीमा कोठामै छुटेछ । त्यही डायरीका पाना पढेर थाहा पाएकी हुँ ती गायकसँगको उनको ‘रिलेशन ।’
पहिला आफ्नै घरमा डेरा गरि बस्ने केटासँग विवाह भएको रहेछ मेरो रुम मेट साथी विनिताको । नवलपरासी माइती भएकी उनी अलि महत्वकाक्षी थिइन । हुन त केपी ओलीदेखि ज्ञानेन्द्र शाहसम्म त्यही महत्वकाक्षाका कारण ओरालोतिर लागेका छन् । उनको जिन्दगी पनि तहस नहस भएको हो त्यही उच्च महत्वकाक्षाले । मान्छेलाई खाने र डढाउने यही महत्काक्षा नै रहेछ । उनले डायरीमा उल्लेख गरे अनुसार,अरु केटीसँग आफ्नो लोग्ने हिड्ने गरेको, कमाएको पैसा सबै सकाएको आरोपमा श्रीमानसँग सम्बन्ध विच्छेद भएको । सम्बन्ध विच्छेद गर्दा उनको काखमा पाँच वर्षको छोरी थिइन । अहिले छोरी नै
दश बर्ष पूरा भइसकेकी छिन् । काखे छोरीलाई माइतीकै जिम्मामा लगाएर उनी काठमाडौं आइन र दिदीको शरणमा परिन । काम केही थिएन । चञ्चले मन र वैशले काउकुती लगाइरहन्थ्यो सायद । एक दिन फेसबुकबाट उनको फ्रेण्ड रिक्वेस्ट पठाइन तिनै गायकलाइ ।
विनिताको नियति बत्तिको अगाडि पर्न गएको पुतलीकोझैं बनाइदिए गायकले । यही बाट सुरु भयो यो जोडीको रामकहानी । च्याटमा दिनरातै दुबै मस्त । फेसबुकमा उनले आफू ‘डाइहर्ट’ फ्यान भएकोले भेट्न मन लागेको सुनाइन । भेट्नका लागि ‘भ्यालेन्टाइन डे’ प्रतिक्षा गर्नुप¥यो उनलाई । मनले खाएको गायक भेटनका लागि उनी दिदीको साथमा दरवारमार्गको एउटा रेष्टुरामा पुगिन । भ्यालेन्टाइन डे मा प्रेमी भेट्न पुगेको,त्यो पनि दिदीलाई साथ लगाएर । यही कारण चिढिए गायक । प्रेमिल भएन भ्यालेन्टाइन डे । तर पछिल्ला दिनहरुमा उनीहरुको भेटघाट बाक्लदै गयो । ती सेलिव्रेटी गायकको पुख्यौली घर भैरवहा हो । अहिले घरजम गरी बसेका छन् बालाजुतिर । साथमा छन् श्रीमती व्याचलर बढ्दै गरेको छोरा ।
आफ्नो श्रीमतीप्रति विश्वाशघात गर्ने,घरको हुँदाहुँदै वाहरवालीसँग सम्बन्ध राख्ने उनी अन्यत्त शंकालु स्वभावका । भेट भएको बेला प्रश्न गर्दा रहेछन् ‘तैले अरु को को सँग कुरा गरिस ? तेरो अरु को को बुङ्गासँग सम्बन्ध छ ?’ विनिता हृदयदेखि चाहन्थिन ती गायकलाई । एक भेटमा गायकले प्रस्ताव गरे, यदी मलाई हृदय देखि नै चोखो माया गर्छेस र मबाहेक तेरो अरु कोही पुरुषसँग केही सम्बन्ध छैन,अरुलाई चाहन्नस भने तेरो थाइमा मेरो नामको टाटु खोप ।
उनी त हृदयदेखि चाहन्थिन, भन्छन नि पुरुषहरुले स्त्रीको हर क्षण,हर तरहबाट परीक्षण गरिरहेका हुन्छन तर पुरुषको परीक्षण स्त्रीले कसरी गर्ने ? त्यही दिन उस्ले आफ्नो थाइमा गायकको नाम भएको टाटु बनाइन त्यो पनि पर्मानेन्ट । शंकाको औषधि छैनन भन्छन नि । उनीप्रति अझैं विश्वाश गरेनन् ती गायकले । जहाँ वा जहिले भेट्यो कि प्रश्न तेर्साइहाल्ने ‘तेरो को को नाँठोसँग सम्बन्ध छ , को कोसँग कुरा गरेकी छेस ?’ मोवाइल, एमएमएस, च्याट कन्भर्ससेसन हेर्ने । केही नभेटिए पनि किन डिलिट गरिस भन्दै पिट्ने । यही बीचमा उनको मलेसियाको भिषा लाग्यो ।
त्यति धेरै शंका र अविश्वास गर्दा पनि उनी बारम्बार भन्थिन्, म भ एभने उसैको हुन्छु नभए अब जीवन यतिकै कटाँउछु,एक्लै ।
मलेसिया जाने समयमा यी दुईको सम्बन्ध पानी वारावर भइसकेको थियो । अहिले दश वर्षको छोरीलाई माइतीमा छाडेर उनी मलेसियामा पुगेकी छे । दिन रात साझ विहान नभनी काममा खटिन्छिन् । सुनेकी थिए महिलाहरु जस्लाई प्रेम गर्दछन उनीहरु आँखा चिम्लेर गर्दछन अर्थात उसैमा सर्मपण हुन चाहन्छन । उनीहरु केवल मायाका भोका हुन्छन । तर पुरुषहरु आँखा खोलेर प्यार गर्दछन । उनीहरुको चाह केवल शरिर प्रति मात्रै हुन्छ । उनीहरु केवल शरिरका मात्रै भोका हुन्छन न कि मायाको । आज विनिताको जीवन कहानी नजिक बाट नियालिरहदा मलाई लागिरहेको छ,नाम, दाम,समाजमा प्रतिष्ठा आर्जन गरेका यस्ता बोक्रे कलाकारहरु कति होलान ? बाहिर एकाथरी र भित्रि अर्कै थरी स्वरुप देखाउने राष्ट्रका गहना भनिएका यी कलाकार, कलाकार कम र कलंक बढी हुन । भन्छन नि बोराको कुहिएको एउटा आलुले सिंगो बोराकै आलुलाई सडाउन वा कुहाउन सक्छ । यस्तै कलाकालकै कारण हो,आज हामीजस्ता अनुजहरुलाई कलाकार हुँ भनेर हिड्न समेत लाज लाग्ने अवस्थामा पुगेको ।

Advertisement 1

भावना शर्मा गीतकार