रित्तो खल्ती बोकेर चुनाव लड्न निस्केको छु
कञ्चनराज गिरी
Advertisement 1
सन्त कविरले कतै भनेका थिए ‘सबसे बडा हे रोग क्या कहेंगा लोक’ अर्थात दुनिँयाको सबैभन्दा ठूलो रोग नै दुनिँयाले के भन्लान भन्ने सोच्नु हो । म दुनिँयाको कुरा होइन आफ्नै अन्तरमनको आवाज सुन्छु र त्यही ढंगले आफ्नो जीवनको रथ अगाडि बढाइरहेको छु । जीवनमा एक पटक÷दुई पटक मात्र होइन २१ पटकसम्म असफलताले पच्छाइरहेको मान्छे हुँ । लोकसेवाको परीक्षामा २१ पटकसम्म असफलता झेल्दा मैले आफ्नो प्रयास जारी राखे,आशा र विश्वाश थियो र मलाई आफैंप्रति भरोसा पनि थियो एक पटक अवश्य सफल हुनेछु । त्यही कारण त मोडिन जीवनको बाटो बरु दोब्बर पारें मेहनतलाई ।
निरन्तरको प्रयास,आँट,धैर्यताका कारण हुनुपर्दछ २२ औं पटकको प्रयासबाट लोकसेवाबाट अधिकृतमा नाम निकाल्न सफल भए । नेपाल विद्युत प्राधिकरणको प्रशासकको रुपमा नाम निकाल्न सफल भएलगतै गत कार्तिक ३० गते कालीगण्डकी ए जलविद्युत आयोजनामा प्रशासन प्रमुखका पदस्थापन भयो । मंसिर १ गतेबाट हाजिर भए मुलुकको ठूलो जलविद्युत परियोजना कालीगण्डकी जलविदुत परियोजनाको प्रशासकीय प्रमुखको रुपमा । कम्ता संघर्षले खाएको थिएन,सरकारी स्थायी नियुक्ति । तर सरकारी सेवामा स्थायी नियुक्ति लिएको वा अधिकृतको जिम्मेवारी सम्हालेको ४ महिना २४ दिनमै सरकारी सेवाबाट विश्राम लिने निर्णयमा पुगें । अधिकृत पदबाट राजीनामा ठोकेको छु यद्यपि राजीनामा स्वीकृत भइसकेको छैन । कारण कार्यालय प्रमुख काठमाडौंमा हुनुहुन्छ उहाँ पर्सी चैत्र ३० गते कार्यालयमा फर्कनुभए पछि राजीनामा स्वीकृत हुने जानकारीसम्म पाएको छु ।
Advertisement 2
२१ औं पटकसम्म असफलता झेलेर २२ पटकको प्रयासमा अधिकृतमा नाम निकाल्न सफल भएको व्यक्ति म अहिले सरकारी स्थायी नियुक्ति लिएको ४ महिना २४ दिनमै किन राजीनामा दिएको भनेर प्रश्न गर्नेहरु धेरै भेटिएका छन् । फोनमा,भेटमा धेरैको यही जिज्ञासा छ । यसरी सरकारी जागिरबाट राजीनामा नै दिनु थियो भने २२ औं पटक सम्म लोकसेवा किन भिडिरहेको थिइस ? तँ बोलाइस कि के हो भनेर प्रश्न तेर्साउनेहरु पनि नभएका होइनन ।
जीवनमा सहज र सजिलो बाटो त जो पनि हिड्छ÷हिडिरहेकै छ । म जीवनमा अप्ठ्यारा बाटोमा हिड्न रमाउँछु । देश परिवर्तन गर्न युवाहरु असहज र नयाँ बाटो हिंड्नै पर्छ । सहज र पुरानो बाटो त जो पनि हिड्छन्÷हिडिरहेकै छ । त्यस्तो बाटो हिडेर पुगिने भनेको उही पूरानै ठाउँमा हो । म जीवनमा जहिले पनि फरक बाटो हिड्न चाँहे वा रुचाए । जीवनका उर्जाशील ९ वर्षको मिहेनतले २२ औं प्रयासमा अधिकृत बन्न सफल भएको हुँ । निजामती अस्पतालमा करार सेवामा लामो समय काम गरें । म लोकसेवा भिडेरै अधिकृत बन्न चाहन्थें । त्यही कारण ६९ सालदेखि खुलेका जति र भ्याएसम्म अधिकृतका सबै फाराम भरेको व्यक्ति हुँ । लगातार ९ बर्षसम्म विभिन्न संस्थान,निकायमा परीक्षा दिए । कर्मचारी सञ्चयकोष,कृषि सामाग्री केन्द्र लिमिटेड,नेपाल विद्युत प्राधिकरण,वायूसेवा निगम,काठमाडौं महानगरपालिका,पर्यटन बोर्ड,कर्मचारी सञ्चयकोष,खाद्य संस्थान,गुठी संस्थानसम्म खुलेका जति विज्ञापन कुनै बाँकी राखिन,भ्याएसम्म सबै भिडें । ती अधिकांश परीक्षामा प्रारम्भिक परीक्षा उत्र्तीण हुन्थें अनि दोश्रो चरणमा परीक्षामा सधैं फेल । यो असफलताबाट कहिलेकाहीँ अत्यास पनि लाग्थ्यो । बर्षभरी मिहेनत गरेको लोकसेवा अधिकृत दोस्रो चरणको परीक्षाको व्यग्र पर्खाईमा हुन्थें तर नतिजा आउँदा सदैव निराश बन्ने खालको हुन्थ्यो । सदैव फेल भइन्थ्यो । एक पछि अर्काे असफलताले पच्छ्यदा पाइलैपिच्छे असफलतामात्र हात लाग्दा आकाश नै खसेर थिचेजस्तो,टेकेको धर्ती नै भासिएजस्तो लाग्दथ्यो । अकल्पनीय, अबिस्वसनीय । एक पछि अर्काे असफलता झेल्दै गएको मान्छे म ।
Advertisement 3
एकवटा दुईवटा होइन २१ पटक लोकसेवा अधिकृतको परीक्षामा म अनुत्र्तिण भए । ६९ सालदेखि लगातार नौं बर्ष सम्म अधिकृत तहको परिक्षा भिडिरहें । जीवनमा सबथोक खानु तर हरेश नखानु भन्छन् अर्थात जीवनमा खान नहुने चिज हरेश हो भन्ने वाक्यलाई मूल मन्त्र मानें । र त खुले जति अधिकृतका परीक्षामा भिडिरहे र परिणाम नौ बर्षपछि मेरो पोल्टामा आएको थियो अर्थात मेरो दिन फिरेको थियो । मेरो आँट,धैर्यता र लगावका परिणाम निस्किएको थियो ०७८ कार्तिकमा । नेपाल विद्युत प्राधिकरण, प्रशासन सेवाको सातौं तह (प्रशासकिय अधिकृत) मा उत्र्तिण बने । अर्थात म पनि नेपाल सरकारको अधिकृत बन्न सफल भए । नेपाल बिद्युत प्राधिकरणको सबैभन्दा ठुलो जलबिद्युत केन्द्र कालीगण्डकी ‘ए’ जलबिद्युत केन्द्रको प्रशासन प्रमुखको रुपमा कार्यरत थिएँ । महिनाको झन्डै १ लाख बराबरको तलब, भत्ता र सुबिधाहरु थिए । मेरो जीवन त गज्जबको थियो । तर मेरो जस्तै गज्जबको जीवन सर्वसाधरण नेपालीहरुको छ त ? यो प्रश्नले मलाई चिमोटीरहन्थ्यो । जीवनका यी ९ बर्षमा सरकारी सेवालाई नजिकबाट देखिसकेको÷भोगिसकेको थिए । नेपालमा प्रशासनलाई पनि गाइड गर्दछ राजनीतिले । त्यसैले प्रशासक बन्न छाडेर म र मेरो पाइला राजनीतितिर मोडिएको हो ।
आगामी बैशाख ३० गते हुने स्थानीय तहको निर्वाचनमा बनेपा नगरपालिकाबाट मेयर पदमा चुनाव लड्ने उदेश्यले सरकारी जागिरबाट राजीनामा ठोकेको हुँ । आफ्नो लागि मात्रै गाँस, बास कपास त साधरण मान्छेले पनि गर्दछ । पशुले पनि आफ्नो गास आफैं जुटाउँछ ।
मेरो जागिरले मेरो सुविधा पुगेको छ । सामाजिक सुरक्षा सुनिश्चिता गराएको छ । म चाहन्छु सबै जनताले सरकारी जागिरेको झैं सुरक्षित जीवन महसुस गर्न सकुन भनेरै जागिर छाडेर राजनीतिमा होमिएको छु ।बनेपामा जन्मिए हुर्किए । बिद्यालयदेखि विश्वविद्यालय तहसम्मको अध्ययनको अनुभव सुखै रह्यो । सानैदेखि या त प्रशासन कि त राजनीतिमा होमिन्छु र सामाजिक सेवा गर्छु भन्ने इच्छा थियो । बनेपा बदल्ने यो एउटा अवसर पनि हो । युवाको साथ लिएर बनेपा बदलेरै छोड्ने हो अठोठ छ । स्थानीय तहहरु यो देशका जग हुन् । बलियो जगले नै घर बलियो बन्ने हो । हिजो परिवर्तनकै लागि लोकसेवा लडेको थिए । जतिखेर स्थानीय तहहरु कर्मचारीले चलाउँथे । ०७४ को स्थानीय तहको निर्वाचन पछि ती तहका कमाण्डर जनप्रतिनिधिहरु बन्न थाले । मेरो सपना र चाहना भनेको बनेपा बदल्ने हो । त्यसका लागि एक जना कर्मचारीभन्दा जनप्रतिनिधिले धेरै ठूलो प्रभाव पार्नसक्छ भन्ने बुझेरै ९ बर्ष मेहननत गरेर लोकसेवा भिडेर नाम निकालेको सुरक्षित जागिर छाडेर म राजनीतिमा लाग्ने अठोठ गरेको हुँ ।
जोखिम मोलेको हुँ । यो जोखिमपूर्ण बाटो हिँडेर नयाँ ठाउँ, नयाँ गन्तव्य पुग्ने तयारी आजको होइन धेरै वर्षअगाडि मैले प्लान बनाइरहेको थिए । घर परिवारसँग सल्लाह गरें,आफ्नो सपना नमार्नुस् भन्ने सल्लाह र हौसला मिले पछि मेरो यात्रा मोडिएको हो । सपनालाई मारेर मन नलागीनलागी सरकारी जागिर खाए भने मैले राम्रो गर्न सक्दिनँ र समयमा निर्णय पनि गर्न सक्दिनँ। जीवनभर यसमा खास मजा आउँदैन। अहिले उम्मेदवारी दिँदै गर्दा मैले एउटा प्रयास त गरेको हो नि भन्ने त हुन्छ नि ।
जिते जनताको सपना साकार पारिन्छ हारे कमाएर खान सकिन्छ, पेट पाल्न सकिन्छ भनेरै राजीनामा दिएको हुँ । अब फर्कने कुरै छैन ! कि फुल बनेर फक्रन्छु वा त बास्ना छरेर सिद्दिन्छु । बनेपा बदल्नको लागि एक अवसर, एकपटकको लागि मात्र । म आफू पनि लिन चाहान्छु । बनेपावासी जनताको लागि पनि दिन चाहान्छु । इमान्दारिताले कमाएको पैसा कसैले पनि फजुल खर्च गर्न सक्दैन । फेरी उम्मेदवार कस्तो हुनुपर्छ भन्ने कुरा समाजलाई सिकाउनु पनि त छ । मसँग प्रचार प्रसार गर्ने पैसा छैन । म रित्तो खल्ती बोकेर चुनाव लड्न निस्केको छु ।
