सेयरबजारमा अहिले राष्ट्रकै उच्च गरिमा बोकेको निजामती सेवामा कार्यरत कर्मचारीको पनि आकर्षण बजारमा बिछट्टै छ ।

Advertisement 1

पुख्र्यौली घर ताप्लेजुङ भएका ६५ वर्षीय कुलचन्द्र भट्टराई धरानको बरगाछीमा बसोबास गर्छन् । ४१ वर्षको सरकारी सेवामा बिताएका पूर्वशाखा अधिकृत सेवानिवृत्त भएको ६ वर्ष भयो । २०३४ सालमा मुखिया पदबाट सरकारी सेवामा कदम राखेका भट्टराई शाखाअधिकृत पदबाट निवृत्त भएका हुन् ।

२०४२ सालतिर भट्टराई धरान छाताचोकमा रहेको धरान अस्पतालमा सरुवा भई खरिदार पदमा कार्यरत रहँदा सोही अस्पतालअगाडि नेपाल बैंक लिमिटेड धरान शाखामा भीड लागेको उनले देखे । उनका एकजना साथीले भट्टराईलाई बोलाए अनि उनी त्यहाँ पुगे । त्यो भीड ग्रिनलेज बैंक (हाल स्ट्यान्डर्ड चार्टर्ड बैंक) को आईपीओ भर्नेको थियो ।

Advertisement 2

मासिक तलब भट्टराईले करिब ७ सय बुझ्दथे । भर्खरै महिनावरी तलब बुझेका उनले ६ सय रुपैयाँमा १० कित्ता आईपीओ भरे । पछि उनले १० कित्तै हातापनी पारे । ‘त्यतिबेला ६ सय रुपैयाँ दिएर न्यूनतम १० कित्ता आवेदन दिन पाइन्थ्यो’, भट्टराई भन्छन् । त्यसपछि भट्टराईलाई सेयरमा उत्सुकता बढ्दै गयो । सो बैंकबाट लाभांश सुरुमा ३५ रुपैयाँ, दोस्रोपल्ट ६० रुपैयाँ र तेस्रोपटक ८४ रुपैयाँ थापेको उनले सम्झे ।

मनकामना विकास बैंकको आईपीओ भरेयता भट्टराईले आईपीओमा भने लगानी नगरेको बताए । ‘आईपीओ भर्न लाइन बस्न झ्याउ र नपर्ने भएकोले पनि भर्न रुचि जागेन’, भट्टराई भन्छन् ।

स्ट्यान्डर्ड चार्टर्ड बैंकको लाभांश लिन उनी सुनसरीको दुहबी पुगे । त्यहाँ सो बैंकको शाखा थियो। त्यहाँका कर्मचारीले उनलाई बडो सम्मानका साथ सोफामा राखेको उनले झलझली सम्झन्छन् । ‘हजुर स्थापनाकर्ता हुनुहुन्छ भन्दै सम्मानका साथ सही गराएर ३५ रुपैयाँ लाभांश दिए’, उनले विगत कोट्याए, ‘एजीएमका किताबका साथमा सो बैंकले लाभांशसमेत पठाइदिन्थ्यो ।’

त्योबेला बैंक खाता खोल्न निकै महँगो भएको प्रसंग कोट्याउँदै भट्टराई बैंक अफ काठमाण्डूमा १५ हजारमा खाता खोलेको रोचक कुरासमेत सुनाउन भ्याए ।

सरकारी जागिरको दौरान भट्टराईले ५० जिल्ला टेक्दै ३० जिल्लामा त बसेर नै काम गरेको अनुभव छ । जागिरका दौरानमा पनि उनले आईपीओ भर्न भने नचुकेको दाबीसमेत गरे । ‘कतैकतै त आईपीओ भर्नलाई बैंकका शाखा नै नहुने भएकाले घरमा परिवारका सदस्यलाई भर्नु भन्नुपथ्र्यो’, उनले हसिलो अनुहार लगाउँदै भने । उहिले भरेका आईपीओ भने बेचिसकेको उनको भनाइ छ।